ครูในถิ่น...สายพันธุ์ที่หลากหลาย

สังคมไทย สังคมเมือง สังคมชนบท สังคมชายขอบ ล้วนมีบริบทที่แตกต่าง จึงต้องการครูที่มีคุณลักษณ์แตกต่าง หลากหลาย ยิ่งมาเจอพายุโลกาภิวัตน์ด้วยแล้ว แหล่งผลิตครูควรสร้างหลักสูตรและระบบผลิตครูที่เหมาะสมนี้อย่างไร?..คำตอบคงไม่ใช่วิธีคิดแบบแยกส่วน ทั้งในเนื้อหลักสูตรโครงสร้างหลักสูตร ระบบและกลไกการบริหารหลักสูตร...ทั้งนี้กระบวนการได้มาซึ่งหลักสูตรจะเป็นหัวใจสำคัญที่สุด...ดังนั้นหลักสูตรก็คือเบ้าหลอมความเป็นครู เบ้าหลอมความเป็นคน..ที่มีหัวใจความเป็นมนุษย์...หลักสูตรจึงต้องมีชีพจร...มีชีวิต...ผู้สร้างและกำกับการใช้หลักสูตรจำเป็นต้องมีคุณธรรมจริยธรรมอย่างยิ่งยวด...เพราะเป็นงานเสี่ยง งานสร้างคนให้ดูแลชีวิต ดูแลองค์กร ดูแลประเทศชาติได้...ในที่สุดนั่นเอง